Alleen

Solvej liep helemaal alleen over de Savanne, ze was nog jong en kende helemaal niemand, ze vond het wel wat eng zo alleen over de Savanne

''Hoi Solvej, wil je bij mijn mama wonen?'' Kiyu was nog steeds gewond van de leeuw maar hij kon weer een beetje lopen.

"Hallo, wie ben jij? En hoe weet jij nou hoe ik heet? Ik heb je mijn naam helemaal niet verteld"zei Solvej verbaasd

Kenia had haar pleegveulen zo best mogelijk verzorgd. Hij kon weer lopen!! "Leef je al in een kudde?" vroeg Kenia aan Solvej. "Anders mag je in míjn kudde komen!" zei Kenia vriendelijk tegen het veulen.
(Topic: 'Kenia's kudde' bij het sub-forum: 'Groepen'!)

"Nee, ik leef nog helemaal nergens.. ik ben hier helemaal alleen"

"Dat zijn we allemaal, Solvej." stelde Kenia haar gerusd. "Als je wilt mag je in mijn kudde mee rennen en mag je in mijn onderkomen overnachten." zei Kenia tegen Solvej.

"Dank je wel. dat vind ik erg lief van je"zei Solvej

"Wil je misschien mijn pleegveulen zijn totdat je je eigen ouders terug hebt gevonden?" vroeg ze zachtjes aan het veulentje.

''Oh ja....Ik ben Kiyu. En ja hoe weet ik nou je naam ''

Kenia likte Kiyu. "Hij is óók m'n pleegveulen totdat hij z'n eigen ouders heeft gevonden." zei ze trots.

''Dan kun je lang wachten. Mijn ouders zijn dood ''

Kenia likte Kiyu op zijn hoofdje. "Sorry." zei ze zachtjes.
(We gaan even álleen verder in topic: 'Rennen met Kiyu'!)